اسلام با کار کردن زن نه تنها موافق است بلکه تا آنجایی که مزاحم شغل اساسی و مهمترین شغل او یعنی تربیت فرزند و حفظ خانواده نباشد، شاید لازم هم می‌داند. یک کشور نمی‌تواند از نیروی کار زنان در عرصه‌های مختلف بی‌نیاز باشد. اما این کار نباید با کرامت و ارزش معنوی و انسانی انسان زن منافات داشته باشد نباید زن را تذلیل کند. نباید زن را وادار به تواضع و خضوع کند.

تکبر از همه انسانها مذموم است مگر از زنان در مقابل مردان نامحرم. زن باید درمقابل مرد نامحرم متکبر باشند «فلا تخضعن بالقول...» این برای حفظ کرامت زن است.

پیام زن با حجاب
وقتی زن با حجاب، با وقار و متین گام بر می‌دارد و بدون ناز و عشوه سخن می‌گوید در حقیقت با عمل خود پیام می‌دهد که من گل خوشبویی هستم که تنها به خانواده‌ام تعلق دارم. با چادرم که چون خاری است از گل وجودم محافظت می‌کنم و چشم ناپاکان را کور و آنان را در اهداف شیطانیشان ناامید می‌گردانم. با چادر و حجابم، غیرت شوهرم، پدر و برادرم را به نمایش می‌گذارم که پروانه‌وار به‌دور گلشان می‌چرخند و آن را از دید نامحرمان حفظ می‌کنند.
پوشش من دلی روشن، درونی پاک . ایمانی قوی می‌دهد. می‌گوید: من اسیر نفس و مطیع شیطان و دچار کمبودهای دیگر نیستم. از هر بند و اسارتی آزاد گشته‌ام و در سایه ولایت الهی درآمده‌ام و همچون مروارید در چادر صدف گونه‌ام جای گرفته‌ام.

پیام زن بی‌حجاب و بدحجاب
زن بی‌حجاب و بدحجاب با طرز پوشش و سخن، ناز و عشوه‌های خود ناخودآگاه می‌گوید: من به ظاهر مسلمانم، اما در عمل خیر، و به خدا و قیامت چندان اعتقادی ندارم و ظاهرم و گواه روشنی از باطنم است.
این قبیل زنان با حرکات تحریک آمیز خود اظهار می‌کنند که شوهر، پدر و برادرشان نسبت به ناموس، غیرت و مردانگی از خود نشان نمی‌دهند، زیرا اگر غیور بودند اجازه نمی‌دادند آنها این گونه پا به محیط بیرون از خانه بگذارند.
پیام این زنان آن است که من گلی خوشبو هستم که با آرایش و ناز و کرشمه همه از بویم استشمام می‌کنند و من با صرف وقت برای آرایش و زیباسازی خود می‌خواهم دلهای مردان هرزه را متوجه خود سازم. و با این کار مورد نظر آنها قرار گیرم. و شهرتی به دست آورم و کمبودهایی که در وجودم هست جبران کنم. زیرا می‌بینم بعضی از انسانها مورد احترامند و از مقام و شخصیت بالایی برخوردار هستند. اما من هم به ناچار می‌خواهم با ناز و  عشوه و حرکات شهوت انگیز مورد احترام قرار گیرم. ولی افسوس در همان لحظه‌ای که مرد هرزه‌ای نگاهم می‌کند در خود احساس شخصیت و غرور کاذب می‌کنم ولی بعد دچار اضطراب و سردرگمی می‌شوم و تمام آن کمبودها و عقده‌ها در وجودم نه تنها کم نمی‌شود بلکه شدت می‌یابد. اگر نتوانستم کسی را شکار کنم یا در اثر تقوا و غیرت، جوانی نگاهم نکرد برایم ناراحت کننده است به طوری که می‌خواهم از درون فریاد برآورم.

کمی فکر کنیم...........!!!

بهانه‌ها
گاهی به برخی از بانوان گفته می‌شود این رفتار یا پوشش شما درست نیست، در جواب می‌گویند:
- دلم می‌خواهد و انسان آزاد است!
- به شما ربطی ندارد.
- مرا که توی قبر شما نمی‌گذارند!
- این آقا مثل برادرم است!
- من خودم پدر و مادر، شوهر و سرپرست دارم، آنها خودشان بهتر می‌دانند!

پاسخ ها
زنی که با وضع تحریک آمیز از خانه خارج می‌شود و نظر صدها مرد نامحرم و جوان هرزه را به سوی خود جلب می‌کند در حقیقت رفتار او ترویج فساد است، نه آزادی.
اگر جلوی جوانان هرزه و بی‌تقوا در جامعه گرفته نشود و هر جوانی بگوید من آزادم و دلم می‌خواهد چنین کنم، در این صورت آیا دختران و زنان جرأت بیرون آمدن از منزل را خواهند داشت؟ پس این آزادی نیست بلکه سوء استفاده از آزادی است و نیز بی‌توجهی به قانون خداوند سبحان.
کسی که عمل خلافی از او سر می‌زند، وقتی به او تذکر داده شد، باید با کمال میل پذیرای آن باشد و حق ندارد به نهی کننده بگوید به شما ربطی ندارد. جامعه اسلامی مانند یک پیکر است و هر عضو بر دیگری تأثیر می گذارد.

«ولا یوذن لهم فیعتذرون»
در روز قیامت به آنها اجازده داده نمی‌شود تا عذر و بهانه بیاورند.

آری، هیچ یک از ما را در قبر دیگری نمی‌گذارند ولی باید توجه داشت که آلودگی هر فرد به تدریج جامعه را فرا می‌گیرد و ما برای اینکه به مرض فرد گناهکار دچار نشویم برای نجات خود و فرزندانمان باید با امر به معروف و نهی از منکر جلوی او را بگیریم.
درست است که در جامعه اسلامی، همه با هم خواهر و برادر دینی هستند ولی مسائل مربوط به محرم و نامحرم باید رعایت شود. زیرا رعایت نکردن آنها، مفاسد و مضرات زیادی به دنبال خواهد آورد.

------------------------------------
پ.ن1:اگه دوست داشتید یه سری هم به این آدرس بزنید ، ولی حیف نریدا:

(جواب نامه میترا) (با تشکرات فراوان از آبجی فاطمه)

پ.ن2: یکی از دوستای گلم پیام دادن که تو هنوز خیلی بچه ای و زوده که از این حرفا بزنی. البته من اصن ناراحت نشدم. خیلی هم به نظرشون احترام گذاشتم. نظر شما چیه؟

جودیت میلر:

خبرنگار روزنامه نیویورک تایمز در مقاله‌ای با عنوان «زنان در آغوش اسلام امنیتی تازه می‌یابند» با اشاره به گرایش روز افزون زنان مسلمان به حجاب می‌نویسد: چه چیزی این بازگشت را میسر ساخته است؟ بازگشتی که به معنای واقعی در آزادیهای شخصی و سیاسی صورت گرفته است؟
پاسخ آن در ارمغانهاست که اصول گرایان اسلامی به روح و روان جامعه مدرن خاورمیانه و به زن و مرد آن تقدیم کرده‌اند.
پوشش(حجاب) برای زن این امکان را فراهم ساخته که در شهرهای شلوغ بتواند به راحتی فعالیت کند و از مزاحمت مردان جوان و نوجوانانی که در جستجوی کار از اطراف و اکناف کشور به پایتخت سرازیر شده‌اند درامان بماند.
این لباس یک پیام غیرقابل تردید به اطرافیان می‌فرستد. حجاب می‌گوید: این زن نجیب است. با او کار نداشته باشید. و به وی اجازه می‌دهد بدون اینکه مورد آزار جنسی قرار گیرد در اتوبوس های شلوغ شهر سوار شود.

چارلی چاپلین:

وی که یکی از بازیگران مشهور جهان است درنامه‌ای به دخترش می‌نویسد:
«برهنگی بیماری عصر ماست و من پیرم. شاید حرفهای خنده آور می‌زنم، اما به گمان من تن عریان تو باید مال کسی باشد که روح عریانش را دوست داری».

ساچیکو مورآتا:

خبرنگار: به نظر شما حجاب یعنی چه؟ شما محجوبه بودن خانم ها را ترجیح می‌دهید یا مکشوفه بودن را؟

خانم ساچیکو مورآتا: حتما محجوبه بودن را ترجیح می‌دهم و حد معقول پوشش را می‌پسندم، زیرا لطف زن به محجوبه بودن اوست. اصولاً طبع هر انسانی طالب کشف تنوع‌هاست. وقتی زنان به شکل امروزی مکشوفه باشند، چیزی برای جلب توجه مرد باقی نمی‌گذارند.
هر چیز با اهمیتی وقتی چندین بار رویاروی قرار گیرد، اهمیت خود را از دست می‌دهد و این موضوع در تحکیم روابط زناشویی نقش بسیار مهم و موثری دارد. در مغرب زمین که زن ها قیود را گسسته‌اند و انواع لباسهای کوتاه و زننده می‌پوشند، روابط زناشویی آنان از کمترین استحکامی برخودار نیست.

آیا حجاب سبب منزوی شدن زن است؟؟؟

ý مهمترین مسئله‌ای که همه مخالفان حجاب آن را ایرادی اساسی بر مسئله حجاب ذکر می‌کنند این است که زنان، نیمی از جامعه را تشکیل می‌دهند و اگر آنان حجاب داشته باشند، منزوی می‌شوند و طبعاً از نظر فکری و فرهنگی عقب می‌مانند، مخصوصاً در دوران شکوفایی اقتصاد که احتیاج زیادی به نیروی فعال انسانی است، از نیروی زنان در حرکت اقتصادی، هیچ گونه بهره‌گیری نخواهد شد و جای آنها در مراکز فرهنگی و اجتماعی نیز خالی می‌ماند. به این ترتیب، آنان فقط موجوداتی مصرف کننده و سربار اجتماع می‌شوند!

þ کسانی که به این منطق تمسک می‌جویند، از چند امر به کلی غافل هستند یا خود را به غفلت می‌زنند، زیرا اولاً: هیچ مسلمانی نمی‌گوید حجاب اسلامی زن را منزوی می‌کند و از صحنه اجتماع دور می‌سازد. اگر درگذشته لازم بود ما زحمت استدلال در این موضوع را بر زنانی می‌بینیم که با داشتن حجاب اسلامی در همه جا حاضر بوده و در اداره‌ها، کارگاهها، راه‌پیماییها و تظاهرات سیاسی، رادیو و تلویزیون، بیمارستانها و مراکز بهداشتی و مخصوصاً درمراقبت‌های پزشکی برای مجروحان جنگی، مدرسه و دانشگاه و بالاخره در صحنه جنگ و پیکار با دشمن، بدون هیچ مشکلی به فعالیت پرداخته‌اند.

 پیام زن ایرانی به دنیا

رهبر معظم انقلاب(دامه برکاته) فرمود:

من می‌خواهم بگویم شما خانمها یک پیامی برای دنیا دارید... زنهای ایران به خصوص آن کسانی که در رشته‌های گوناگون دانش توانسته‌اند در چهارچوب اسلام و احکام اسلامی و مهمتر از همه مساله حجاب حرکت کنند. اینها بایستی به زنان و دختران دنیا و دانشجویان زن دنیا عملاً تفهیم کنند که علم به معنای بی‌بندوباری نیست و لازمه تحصیل علم نه تنها بی‌قیدی نسبت به موازین اخلاقی در مورد معاشرت زن و مرد نیست، بلکه می‌توان با رعایت کامل، موازین، علم را تحصیل کرد و به مراحل بالا رسید و از طرفی باید از این گروه پرسید آیا اداره خانه، تربیت فرزندان برومند و ساختن انسانهایی که در آینده قادر باشند با بازوان توانای خویش چرخهای عظیم جامعه را به حرکت درآورند، فعالیت نیست؟! آنها که این رسالت عظیم زن را کار مفید نمی‌دانند، از نقش خانواده درتربیت اجتماعی سالم، آباد و پرحرکت بی‌خبر هستند. تصور می‌کنند راه صحیح این است که زن و مرد از آغاز صبح، خانه را به قصد اداره، کارخانه و مانند آن ترک کنند و بچه‌های خود را به شیرخوارگاهها و مهدکودکها بسپارند یا دراتاق تنها بگذارند و در را به روی آنها ببندند و طعم تلخ زندان را از همان زمان که غنچه ناشکفته‌ای هستند به آنها بچشانند! غافل از اینکه با این عمل، شخصیت آنها را درهم می‌کوبند و کودکانی بی‌روح و بدون عواطف انسانی بار می‌آورند؛ کودکانی که آینده جامعه را به خطر خواهند انداخت.