سلام سعيد جان تو منو ياد بچه بسيجيهاي زمون جنگ ميندازي . يه لحظه آروم نميگرفتن .تو هم مثل آتشفشان پر شور هستي . موفق باشي . ضمنا مغرور نشي ها . کسايي بودن که برگشتن . قلبشون يواش يواش کدر شد جوري که خودشونم متوجه نشدن که چي شدن . بيا از خدا بخوايم با قلب پر از اميد به عزت و جلالش ما رو يه لحظه به خودمون وا نگذاره وگر نه ميدوني چي ميشيم ؟؟؟
