يا رب اي جلوه ي تو شمع شبستان بقيع

عطر توحيد تو آيد ز گلستان بقيع

گرچه خاموش و خراب است ولي تا به ابد

مي دمد نور حقايق ز گريبان بقيع

چون كنم ياد گناهان كه تو مي داني و من

مي زنم ناله ي اي واي به ايوان بقيع

به دعايي كه علي خواند و كميلش بنوشت

به تو رو كرده ام اي عشق تو در جان بقيع

در رحمت بگشا بر رخ ما دلشدگان

از پس پنجره ي روضه ي رضوان بقيع

بال جبريل و در خانه ي زهرا يك سو

سوي ديگر حرم مخفي جانان بقيع

من به ياد جگر سوخته از زهر حسن

شده ام با دل افروخته مهمان بقيع

اشك مي ريزم و خواهم كه مرا عفو كني

حرمت فاطمه اين گوهر پنهان بقيع

راستي.اون مطالب حج چي شد؟